วันที่ 3 มกราคม 2559 : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 137 / 162

อย่าหวงแหนทรัพย์ เพราะทรัพย์นั้นออกจากไว้อดูแลสังคมแล้ว เขามีไว้สำหรับ...สร้างบารมี ๒๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๑

ในยามที่เราเจ็บไข้ป่วย ให้ใจอยู่ในบุญ ใจอยู่กับตัวเอง ๑๕ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๓

การเจ็บไข้ได้ป่วยเป็นเรื่องธรรมดา อย่าหวั่นไหว ทำใจนิ่งๆ ถึงแม้จจะสะดั้งหวาดกลัวแค่ไหน ก็ทำเฉย ๆ... แล้วบุญจะได้ช่องคอยดูแลเรา ๑๕ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๓

เมื่อเรานอนป่วยอยู่โรงพยาบาล อย่าเอาใจไปอยู่กับครอบครัว อย่าไปคิดเรื่องธุรกิจการงาน ทำใจให้สงบนี้ ๆ นักลงทุนอย่างเดียว ตอนนั้นเราต้องอาศัยบุญเป็นหลัก ๑๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๓

เวลาที่เราจะเข้าไปโรงพยาบาลเพื่อสุขภาพ ทำใจของเราให้เป็นปกติ อย่าวิตกกังวล ระลึกถึงบุญที่เราได้ทำผ่านมา แล้วอธิษฐานจิต ให้ออมหดี ยาดี ภาวนา "สัมมาอะระหัง" ในใจไล่เรื่อย ๆ ๑๔ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๘

ผู้เยี่ยมไข้ อย่านำเรื่องร้อนนอกเรือนใจ ไปเล่าหคนป่วยฟัง พูดเรื่องบุญ เรื่องธรรมะให้ฟัง จะทำให้ผู้ไขมีจิตใจที่บันเทิงในบุญ บันเทิงในธรรม หนักก็จะเป็นเบา เบาก็จะหาย ถ้าตายก็ไปดี ๑๕ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๓

ความตาย คือ ส่วนหนึ่งของชีวิต ๒๗ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๘

เมื่อโลกแล้วสิ่งที่เราฝากไว้ จะเป็นประกายดั่งติดตามตัว ถ สิ่งที่ทำนั้นเป็นบุญ เป็นความดี วิบากก็เป็นความสุข ความมั่งคั่งในสุดโลกสวรรค์ ถ สิ่งที่ทำนั้นเป็นบาปอุกคล ถ้าจิตสร้าหมองไม่ผ่องใส โลกแล้วก็จะไป

การเดินทาง ขึ้นอยู่กับตัวเราเป็นหลัก ไม่มีใครบันดาลใจ ๒๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๘

จะเอาความชำนาญ ตอนที่เราเป็นมนุษย์ ไปใช้ในปรโลกไม่ได้เลย ปรโลกเป็นอยู่ได้ด้วยบุญและบาป ๓๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๔๗

กายมนุษย์มีไวสร้างบารมี บุญบาปชิงชิงชิงกันอยู่ หมองกับใสชิงชิงชิงกันอยู่ ต้องสงความใสเอาไว้ ใสจนกระทั่งเรามั่นใจว่า อยู่ในระดับที่ปลอดภัย คือ มีดวงใส ๆ องค์พระใส ๆ นั่นแหละ ถึงจะปลอดภัยจากอุบายภูมิ เ

วิบากกรรมมัน เหมือนระเบิดเวลา ที่เขาตั้งเอาไว้ในตัว พอถึงเวลา...มันก็ระเบิดดูดขึ้นมา ๑๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๖

บางคนไม่เชื่อเรื่องเวรกรรม บอกว่า มองไม่เห็น เรามองไม่เห็นกรรม หรือผลของกรรม แต่เวรกรรมมันเห็นเรา เหมือนหัวกระสุนที่วิ่งมุ่งเข้าเป้า ๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๕

ถ้าใจของเรา “ดี” เสียแล้ว ความคิดของเราจะดี คำพูดดี การกระทำดี ใจ ก็สบาย กาย ก็สบาย ทั้งตัวเราและสิ่งแวดล้อม ก็จะพลอยดีตามไปด้วย ๒๗ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๑

ทําบุญแล้วไม่ต่อฐิษฐาน ให้อยู่ในรมงฌานพระพุทธศาสนา ก็มีโอกาสผัดไปได้ ๒๑ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๘ ๒๖๒

อย่าประมาท อย่าชะล่าใจ ในการสร้างบารมี 13 มกราคม พ.ศ. 2555

โลกนี้เป็นโลก แห่งการสร้างบารมี เป็นการต่อสู้กัน ระหว่างธรรมกับอธรรม 20 มกราคม พ.ศ. 2545

โลกใบนี้เป็นโลกสำหรับการสร้างบารมี ไม่ใช่เป็นโลกแห่งความสุข ๒๖ มกราคม พ.ศ.๒๕๕๕

ผู้ฉลาดยอมใช้สิ่งที่ตัวมี และใช้เวลาทุกอนุวินาที ให้เป็นไปเพื่อการสร้างบารมี เพื่อวันที่วันสุดท้ายของชีวิต เราจะได้หลับตาโลกไป อย่างผู้ชนะ 26 มกราคม พ.ศ. 2545

กายมนุษย์มีไว้สร้างบารมี ต้องดูแลให้ดี และต้องเลือกเติมแต่สิ่งที่ดี ๆ เข้าไป ๒ มกราคม พ.ศ. ๒๕๖๖